ÂŞIK MÜDAMİ

Müdami, Posof’un Demirdöven (Varzna) köyünde doğdu. Asıl adı Sabit Yalçın olan aşık daha sonra soyadını Ataman olarak değiştirdi. Doğum tarihi bazı kaynaklarda 1918 olarak geçmesine karşın, oğlu Hikmet Arif Ataman, 1914 yılının doğru olduğunu söylemektedir.

18.yy'da yaşamış olan Aşık Üzeyir, Ferhad ve Feryadi gibi aşıklar Aşık Müdami’nin dedeleriydi. 7 yaşına dek doğduğu yerde yaşayan Müdami, babasının imamlık görevinden dolayı ailesiyle birlikte Ardahan’a göçtü. Burada askeri rüştiyeye başladı ancak okulun kapatılması nedeniyle bir süre medrese eğitimi gördü. 7 ve 14 yaşlarında gördüğü rüyalarda bade içerek aşık oldu.

1934’te bağlama çalmaya başlayan Aşık Müdami usta malı türkü ve halk hikayelerini Şavşat'lı Yakupoğlu Tevfik Usta'dan öğrendi. Halk şiirinin tüm türlerinde örnekler veren Müdami, 1966’da başlayan Konya Aşıklar Bayramını Aşık Efkari ile birlikte açtı. Yine aynı yıl türkü dalında Murat Çobanoğlu ile birlikte birinci oldu. Birçok halk hikayesini türküleştirerek sonraki kuşaklara aktardı. Bunlardan bazıları, Alşir ile Gül, Seyfizülyezen, Öksüz Vezir olarak bilinmektedir.

Yedi yaştan bu ana dek
Bir ham hülyaya ağlarım
Dayanır mı buna yürek
Düşmüşem paya ağlarım

Çarhı gördüm bana netti
Ahım asumana yetti
Çalıştım beyhude gitti
Emeğim zaya ağlarım

Felek vurdu sitem taşı
Delindi bağrımın başı
Ah ettikçe didem yaşı
Döner bir çaya ağlarım

Sevda canda bıraktı iz
Oynar bize Ali Cengiz
Yüzü gül halları nergis
Saçı Leyla'ya ağlarım

Sabit Müdam sevda zordur
İçimde sönmeyen kordur
Hakkın bir ismi Gafur'dur
Dönüp Mevlaya ağlarım