AHMET ÜNAL
gunveaylar
GÜN VE AY İSİMLERİ NEREDEN GELİYOR
PAZAR Farsça "bâzâr" kelimesinden. Bâzâr; alışveriş yeri, yiyecek satış yeri. Bu addan anlam değişmesiyle, haftanın günlerinden birinin adı olmuş.
PAZARTESİ Farsça "bâzâr" ile Türkçe "ertesi" kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuş.
SALI İbranice'den pazartesi ile çarşamba günleri arasındaki gün.
ÇARŞAMBA Farsça'dan, çehar-şenbe (dördüncü gün).
PERŞEMBE Farsça'dan "penc-şenbih" (beşinci-gün) anlamında.Kelime bozularak alınmış.
CUMA Arapça'dan haftanın altıncı günü. Arapça'dan cem'den, cum'a (toplantı,toplanmadan cuma.
CUMARTESİ Arapça cum'a ile Türkçe irte'den cuma-irtesi.
OCAK Eski Türkçe'den od(ateş)dan odak/ocak (ateş olan yer ateşlik)
ŞUBAT Süryanice'den, şabat/şobat. Süryani dilinden, yılın ikinci ayı, ki yirmi sekiz (artık yıllarda yirmi dokuz) gün.
MART Latince'den yılın üçüncü ayı. Latince'den Mars(savaş tanrısı)tan martius (Mars'la ilgili olan,Mars ayı
NİSAN Süryanice'den, nisanna (kökeni Akad. nisannus)danSüryanice'den yılının döndürcü ayı.
MAYIS Latince'den, yılın beşinci ayı. Latince'den, maius (magnus/büyük, maior/daha büyük, maius) tan mayıs.
HAZİRAN Süryanice'den hazaran/hazuran (sıcak, hazıran)dan haziran. Süryanice'den.
TEMMUZ Sümerce'den dummuzi'den, İbranice'de tammuz (efendi, bey anlamında).
AĞUSTOS Latince'den augustos (Roma İmparatoru Agustos'un adından) tan ağustos. Latince'den, yılın otuz bir gün süren sekizinci
EYLÜL Süryahice'den, aylul (eylül)dan, eylül (üzüm ayı). Hint-Avrupa dillerinde "eylül" ayının karşılığı yedi sayısıdır. Yılın dokuzuncu ayı olup, otuz gün sürer.
EKİM Türkçe, tarlaların ekildiği ay.
KASIM Arapça'dan ayıran, bölen, kısımlayan anlamında.
ARALIK Türkçe, iki şey arasındaki boşluk.
PAZAR Farsça "bâzâr" kelimesinden. Bâzâr; alışveriş yeri, yiyecek satış yeri. Bu addan anlam değişmesiyle, haftanın günlerinden birinin adı olmuş.
PAZARTESİ Farsça "bâzâr" ile Türkçe "ertesi" kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuş.
SALI İbranice'den pazartesi ile çarşamba günleri arasındaki gün.
ÇARŞAMBA Farsça'dan, çehar-şenbe (dördüncü gün).
PERŞEMBE Farsça'dan "penc-şenbih" (beşinci-gün) anlamında.Kelime bozularak alınmış.
CUMA Arapça'dan haftanın altıncı günü. Arapça'dan cem'den, cum'a (toplantı,toplanmadan cuma.
CUMARTESİ Arapça cum'a ile Türkçe irte'den cuma-irtesi.
OCAK Eski Türkçe'den od(ateş)dan odak/ocak (ateş olan yer ateşlik)
ŞUBAT Süryanice'den, şabat/şobat. Süryani dilinden, yılın ikinci ayı, ki yirmi sekiz (artık yıllarda yirmi dokuz) gün.
MART Latince'den yılın üçüncü ayı. Latince'den Mars(savaş tanrısı)tan martius (Mars'la ilgili olan,Mars ayı
NİSAN Süryanice'den, nisanna (kökeni Akad. nisannus)danSüryanice'den yılının döndürcü ayı.
MAYIS Latince'den, yılın beşinci ayı. Latince'den, maius (magnus/büyük, maior/daha büyük, maius) tan mayıs.
HAZİRAN Süryanice'den hazaran/hazuran (sıcak, hazıran)dan haziran. Süryanice'den.
TEMMUZ Sümerce'den dummuzi'den, İbranice'de tammuz (efendi, bey anlamında).
AĞUSTOS Latince'den augustos (Roma İmparatoru Agustos'un adından) tan ağustos. Latince'den, yılın otuz bir gün süren sekizinci
EYLÜL Süryahice'den, aylul (eylül)dan, eylül (üzüm ayı). Hint-Avrupa dillerinde "eylül" ayının karşılığı yedi sayısıdır. Yılın dokuzuncu ayı olup, otuz gün sürer.
EKİM Türkçe, tarlaların ekildiği ay.
KASIM Arapça'dan ayıran, bölen, kısımlayan anlamında.
ARALIK Türkçe, iki şey arasındaki boşluk.
Bugün 257 ziyaretçi (331 klik) kişi buradaydı.