Sevgilisine kavuşma yolunda çileler çeken ve onun uğrunda yanan Kerem , modern edebiyatta bir ülküye bağlanıp can verebilen kahramanın simgesi sayılmıştır .
Ala gözlerine kurban olduğum
Hep senin derdinden yanar ağlarım
Kime arzedeyim garip halimi
Ellerin yanında görür ağlarım .
Benden kaçar sevdiğim, gayrden kaçmaz
Dahi pek küçüktür, aşıkın bilmez
Yalvarsam Mevla'ya dileğim geçmez
Yüzümü yerlere sürer ağlarım. Yine düşt'ayrılık vücut şehrine
Yürek mi dayanır dilber cevrine
Sürülünce insan mahşer yerine
Hak'kın divanına durur ağlarım. Kerem der bu firkatla yanarsam
Tükenir ömrümüz bir gün ölürsem
Bu hasretle kıyamete kalırsam
Kefenim boynuma sarar ağlarım. Aşık Kerem 

KEREM’İN ŞİİRLERİNDE GEÇEN TASVİRLER.

Toplum olarak çok zengin bir halk kültürümüz vardır. Bu kültür arasında sözlü kültürün en az yazılı kültür kadar yeri vardır. Yazılı olandansa halk, sözlü olanı daha çok benimser. İşte bu sözlü gelenekte Kerem ile Aslı Hikâyesi de o kadar kendine yer bulmuştur ki, çocuk isimleri bu isimlerden oluşmuş, âşıklar arasında bir “Kerem Havası” yaratılmıştır. Yediden yetmişe toplumun her kesimi bu hikâyeyi dinlemiş ve anlatmıştır. Bu durumun meydana gelmesinde özellikle Kerem ile Aslı hikâyesinin lirizminin büyük rol oynadığı şüphesizdir. Şiirlerin bol oluşu hem anlatımı canlı kılmış, hem muhayyileye almayı kolaylaştırmıştır. Eserde geçen kimi şiirler birer müstakil türkü haline bile sokulmuştur. Ya da çoğu türküde Kerem’e atıfta bulunulmuştur. Özellikle yanma motifi akıllara hep “yanık Kerem”i getirmiştir. Sevgililerde aranan özellikler Kerem’in türkülerinden esinlenerek sıralanmıştır.
 
Sevgili için yazılmış ve onu tasvir eden şiirlerin tümünde aynı özellikleri bulmak şaşırtıcı değildir. Çünkü farklı zevkler olsa da güzellik, insanlarda hemen hemen aynı şeyleri çağrıştırır. Sevilecek insanda aynı özellikler aranır. Klişe diyebileceğimiz bir sevgili tipi yaratılmıştır ve herkes o kurala uyup aynı sevgiliyi severler. Divan edebiyatı incelenirken, bir gelenek olduğu ve şairlerin şiirlerini meydana getirirken bu geleneğe bağlı kaldıkları ifade edilir. Şairin kullanacağı mazmun bellidir. Bunu edebiyatın her sahasında düğünebiliriz. Çünkü üzerinde durduğumuz tüm örneklerde aynı özellikleri görüyoruz ve bu da bizi böyle bir genellemeye götürüyor.

Kerem’in tasvir ettiği sevgili ile diğer şairlerin tasvir ettiği sevgili, aynı sevgili. Uzun boy, siyah saç, karakaş, ok gibi kirpik, ince bel, kırmızı dudak, al yanak vs. bu özellikler tüm şairlerin şiirlerinde mevcuttur. Farklı bir takım özellikler de yok değildir. Mesela bazı şairlerde ela göz yerine siyah gözden bahsedildiği şiirler olabilir. Ama göz ne renkte olursa olsun âşığa bakışı değişmemektedir. Ya da Kerem şiirlerinde sevgiliye diğer şairlerde az rastlanılan biçimiyle baştan ayağa al giyindirebilir. Ama bu sevgilinin gezişini ya da salınışını değiştirmeyecektir.